یک سازمان تمامی متغیرهای موجود خود را باید سازگار و همگام کند. این سازگاری بر مبنای ساختار و مدل اولیه طراحی شده در سازمان‌ها شکل می‌گیرد، نیروهای انسانی، بازار و فعالیت‌هایی که سازمان برای توسعه انتخاب می‌کند، از متغیرهای اصلی به حساب می‌آیند. این متغیرها در گذر یک هدف خاص هستند. این هدف محبوبیت برند یک سازمان است.
نیروهای انسانی با فعالیت‌های منحصر به فرد خود در دپارتمان‌های مشخص، برای اجرا یا خلق یک فرآیند کار خود را روزانه آغاز می‌کنند. نیروهای انسانی در ساختار سازمان موجودیت ویژه ای به حساب می‌آیند. اهداف و نوع فرآیندهای سازمان می‌تواند یک نگرش خطی یا پویا را به وجود بیاورد. بازار بستری را برای سازمان‌ها فراهم می‌کند تا کالا و خدمات خود را به نمایش بگذارند. این بستری گستردگی و پیچیدگی خاص خود را دارد. گاهی اوقات عوامل ورودی یا خروجی بازار ممکن است بسته شود، بعضی از سازمان‌ها در این شرایط بازار را در وضعیت بد نام گذاری می‌کنند. اما این شرایط بسته شدن خروجی یا ورودی بازار خود می تواند به عنوان یک فرصت دیده شود. سازمان‌هایی در بستر بازار می‌توانند به راحتی نوسان را دلخواه خود را ایجاد و مخاطبان خود را هیجان زده کنند که انعطاف پذیر باشند.
فعالیت‌هایی خارج از سازمان وجود دارند که باعث ایجاد فرصت، شکل گیری مسیری جدید یا جذب مخاطب جدید می‌شوند. فعالیت‌ها در گونه‌های تعریف شده وجود دارند یا سازمان‌ها خود به سمت خلق یک فعالیت در خارج از سازمان می‌پردازند.
سه متغیر نیروی انسانی، بازار و فعالیت‌ها در این بازی از متغیرهای اصلی هستند، و این سه متغیر در پی یک هدف هستند، این هدف محبوبیت برند سازمان نام دارد.
محبوبیت برند ترکیبی از کالا یا خدمات و تصویر کلان مخاطبان از یک سازمان هستند. این تصویر می‌تواند از نوع کیفیت، عملکرد، جذابیت یک رویداد، خلق یک کالا و خدمات جدید و… باشد.